Hunt: Showdown 1896 - Commedia Della Morte DLC PC Steam CD Key

Bu DLC bir Avcı, iki Silah ve bir Alet içerir:

- Scaramuccia (Avcı)
- Opera Gözlükleri (73C Hudut Nişancı)
- Macchinista (Sparks Tabanca)
- Spaccagambe (Akordiyon Mekanizmalı Tuzak)

Scaramuccia

Tiyatro, bu gururlu sanatçıyı bir ucubeye dönüştürdü. Esaretin zincirlerini kanlı bir şekilde kırdıktan sonra aradığı mutluluğu Bataklık'taki canavarların yanında buldu. Öldürme arzusunu şarkılarıyla ve danslarıyla dile getirmeye ihtiyacı yoktu; artık para kazanmak için öldürebilecekti.


Macchinista

Başarılı sokak tiyatrosu günlerinde dekor olarak kullandığı Sparks Tabanca, eski anıları gömmek için parçalara ayrıldı ve bu silahı yaratmak için her bir parça zariflikle tekrar bir araya getirildi.


Opera Gözlükleri  

Casusluk; görülmeden görmek ve bilinmeden bilmek. Tiyatro ve avcılığın ortak doğası denebilir. İkisini birbirinden ayıran şey ise bu narin ve hassas Winfield M1873C Nişancı'nın çekilen tetiğidir. 


Spaccagambe

Sahne kuruldu. Hem de kötü niyetle kuruldu. İster saldırı ister de savunma için kullanılsın, bu güçlü ve gelişigüzel kurulmuş gibi görünen Akordiyon Mekanizmalı Tuzak; işe yararlılığıyla savaş alanlarına, verdiği korkuyla da zihinlerde hükmediyor. 


Scaramuccia'nın üçlü maskesi her seyircinin gözünü korkutsa da maskenin ardındaki pek çok yüz aptalı, dostu ya da kötü adamı hızlıca canlandırabilir. Hangisinin salondakileri rahatlatabileceğini ya da kendi isteğine boyun eğdirebileceğinin hissederse onu seçer. Üçlü maske her zaman hangi yöne baktığını gizler ve bir sonraki hamlesini yapıncaya dek hem avcının hem de avın kafasını karıştırır.

Bu maske daha önce sadece bir kez görülmüştür: üç kişilik ünlü bir kumpanyanın başrol oyuncusu olan yetenekli bir soytarı tarafından takılmıştır. Kumpanyanın yöneticisi gösteriler arasında soytarıyı kafeste tutuyor, grotesk şekil bozukluğuna sahip olduğuna dair söylentiler yayıyor ve insanları seyircilerle birlikte maskenin altına bir göz atmaya davet ediyordu. Topluluğun üçüncüsü olan ozan ise, soytarının şekil bozukluğuna karşı üzüntü ve sempati dolu şarkılarla insanları kendine çekiyor, ardından aynı kalabalığı kumpanyanın tek kişilik gösterilerine eşlik ederek büyülüyordu. Oyunları izlemeye gelen pek çok kişi, söylentilerdeki kadar dehşet verici bir tasvire sahip olup olmadığını görmek için soytarının yüzüne bakmaya can atıyordu. Ancak hiç kimse bu şansı elde edemedi ve kumpanyanın gösteriler arasında soytarıyı hangi inde sakladığını asla bulamadı.

Gösterinin başarısıyla birlikte yönetmenin giysileri daha gösterişli, ozanın gitarı ise daha süslü bir hâle geldi. Soytarının sahip olduğu tek kostümde ise her gün yeni delikler açılıyordu. Yoksulluk hem gösteriyi hem de bu sözde ucubeye duyulan acımayı artırdı ve bu ucubenin tiyatronun kendisinden daha fazla seyirci çektiği kısa sürede anlaşıldı. Kumpanya başarının tam zirvesindeyken yönetmen, ozan ve soytarı hiçbir iz bırakmadan ortadan kayboldu. Birkaç hafta sonra su kanalında kıyafetleri çıkarılmış ve yüzleri teşhis edilemeyecek kadar korkunç bir hâle gelmiş iki ceset bulundu.

Şimdilerde kumpanyanın hayatta kalan tek üyesi, kendine ""Scaramuccia"" adını verip Bataklık'taki ıstırabın arasında yerini aldı. Avdayken ince ayrıntılarla oluşturulan mizacı değişiyor ve rahatlıyordu. Avın değil, lanetli bataklıkların tadını çıkarıyordu. Belki de maskesinin altında avcı arkadaşlarından çok avladığı şeylere benzeyen bir şey vardır.